۲.۵ افکار مخرب و خود-ویرانگر

خودویرانگری

  • خودویرانگری به شرایط روحی و مغزی وابسته است.
  • هدف از افکار خودویرانگر، لزوماً مرگ یا خودکشی نیست.
  • ممکن است هدف آن دوری از شرایط ذهنی غیر قابل تحمل و فراموش کردن آن‌ها باشد.
  • ممکن است طرف در ذهن خود به بن‌بست رسیده باشد.
  • گاهی رنج‌بردن از افکار خودویرانگر باعث می‌شود که یک فرد برای فرار از آن، به الکل و مواد مخدر پناه ببرد.
  • ممکن است دست به اقداماتی بزند که به خودش آسیب وارد کند.

افکار و رفتارهای خودویرانگر، نشانه‌هایی از شرایط زندگی بسیار نامناسب هستند.

اقدام به خودکشی

  • خودکشی به معنای آن است که کسی جان خود را بگیرد.
  • خودکشی ممکن است همراه با دیگرکشی باشد، مانند کشتن سایر افراد خانواده به همراه خود.

 چگونه افراد در معرض خطر خودکشی را شناسایی کنیم؟

  • این افراد به خودکشی فکر می‌کنند.
  • درباره خودکشی صحبت می‌کنند و می‌گویند که می‌خواهند بمیرند.
  • افسردگی شدید و اضطراب دارند.
  • بیماری سخت و طولانی مدت دارند؛ به‌ویژه اگر آلام آن‌ها به شرایط روحی‌شان بستگی داشته باشد.
  • به طور فزاینده‌ای به سمت الکل و مواد مخدر گرایش پیدا می‌کنند.
  • کم می‌خوابند.
  • خشمگین و عصبی هستند و از انتقام صحبت می‌کنند.
  • خود را از اجتماع دور نگه می‌دارند و وارد جمع‌ها نمی‌شوند.
  • در فامیل و نزدیکان آنها سابقهٔ خودکشی وجود دارد.
  • به شما می‌گویند که ناامیدند و هیچ امیدی به گشایش مشکلات‌شان ندارند.
  • تغییر بزرگ و بحران‌هایی اخیراً در زندگی آن‌ها پدید آمده است.
  • پیشتر برای خودکشی تلاش کرده‌اند.
  • به دنبال راه‌های خودکشی هستند..
  • نقشه‌ای برای انجام این کار کشیده‌اند.

هر چه تعداد موارد فوق‌الذکر بیشتر باشد، خطر خودکشی بیشتر است.

در کجا به دنبال کمک بگردیم؟

  • فکر کردن به معنای زندگی، امری طبیعی و بخشی از رشد عقلی انسان است.
  • با این حال، اگر فکر می‌کنید که خودتان یا یک نفر دیگر به طور دائم به مرگ فکر می‌کنند، زمان آن فرا رسیده که کمک بخواهید.
  • خوب است که در این موارد به طور آزاد صحبت کنید. صحبت درباره مشکلات زندگی، مشکلات بیشتری برایتان ایجاد نمی‌کند و نشان ضعف هم نیست.
  • اگر شرایط بحرانی شد و نتوانستید آن را رفع کنید، زمان کمک گرفتن است.

زمانی که افکار مخرب به سراغ شما می‌آیند، این موارد کمک می‌کنند:

حضور:

  • در زمان‌هایی که فرد احساس اضطراب می‌کند و افکار منفی به ذهن او هجوم می‌آورند، خوب است که تنها نماند و کسی همراه او باشد.
  • اگر شما خودتان چنین احساسی می‌کنید، از دوستان، بستگان یا پرسنل کمپ بخواهید که همراهی‌تان کنند.
  • بودن با دیگران و کسب پشتیبانی آن‌ها امری مفید است که به شما احساس امنیت و آرامش بیشتری می‌بخشد.
  • اگر فردی را می‌شناسید که افکار منفی و خودویرانگر به سراغش آمده‌اند، سعی کنید که تنهایش نگذارید.
  • حتی اگر او نخواست که در مورد افکارش با شما صحبت کند، تلاش کنید تا با سکوت نزد او بمانید.

حرف‌زدن و گوش‌دادن:

  • صحبت‌کردن دربارهٔ احساسات منفی، اضطراب و افکار خودمخرب، کمک‌کننده است. از افراد دیگر کمک بگیرید.
  • مهم است که بتوانید با کسی دربارهٔ این که چه افکاری دارید، صحبت کنید.
  • مهم است کسی را بیابید که مستمع خوبی باشد.
  • اگر کسی به شما می‌گوید که افکار خودویرانگر دارد، او را ملامت نکنید و کاری نکنید که احساس گناه کند. نصیحت نکنید. تلاش کنید تا گوش فرا دهید و حامی باشید.
  • اگر شما به یک فرد نزدیک کمک می‌کنید، به خاطر داشته باشید که باید از خودتان نیز مراقبت کنید. آرامش شما و مدیریت زندگی خودتان نیز امری مهم است.
  • تلاش کنید تا برای کمک به فردی که افکار خودکشی دارد، از دیگران نیز کمک بگیرید.

در زمان کمک به افرادی که قصد خودکشی دارند، مطرح‌کردن سؤالات زیر می‌تواند کمک‌کننده باشد:

  • چه حسی در مورد استرس‌ها، اضطراب و شرایط دشوارت داری؟
  • به نظرت چه چیزهایی باعث شده که اینطور فکر کنی؟
  • آیا به فکر خودکشی افتاده‌ای؟
  • آیا فکر می‌کنی که می‌خواهی این اندیشه را عملی کنی؟
  • آیا قبلاً تلاش کردی که خودت را از بین ببری؟

اگر طرف مقابل برنامه‌ای جدی برای خودکشی داشته باشد:

  • او را تنها نگذارید.
  • تمامی داروها، اسلحه‌ها و چیزهای تیز و الکل را از دسترس او دور کنید.
  • با پرستار و سایر پرسنل کمپ تماس بگیرید و به دنبال جلب کمک‌های کافی برای فرد باشید.
  • در موارد اضطراری، با شماره اورژانس ۱۱۲ تماس بگیرید.

اطلاعات بیشتر از: