۱.۸ حمایت از کودک و آسایش او

آسایش کودک

• آسایش کودک به این معناست که او حق ویژه‌ای برای حفاظت، حمایت و امنیت دارد.
• سیستم رفاه و آساش کودکان در فنلاند بر مبنای قانون ملی حمایت از کودکان و پیمان‌نامه حقوق کودک سازمان ملل متحد در مورد حمایت از کودکان است. فنلاند این پیمان‌نامه را امضا کرده است.
• قانون حمایت از کودکان مقرر می‌دارد که هر کودک باید از پرورش و حمایت مناسب برخوردار باشد.

مراقبت مناسب از کودک شامل موارد زیر است:

• غذای سالم
• بزرگ‌کردن کودکان در مسیر خوب. این بدان معناست که طبق قانون، استفاده از تنبیه‌های بدنی و روانی ممنوع است. مثلا ختنه در فنلاند ممنوع است مگر آن‌که دلیل پزشکی برای آن وجود داشته باشد.
• با کودک بایستی محترمانه رفتار شود و رفتار سرکوبگرانه مجاز نیست.
• کودک باید طوری با تفاهم و روش حمایت‌مدارانه پرورش یابد که احساس امنیت کافی داشته باشد.

والدین مسؤول مراقبت از کودک خود هستند

• برای ادای این مسؤولیت، والدین می‌توانند از جامعه کمک بگیرند.
• مشاور خانواده در دسترس است.
• امکان خانه و خانواده و مراقبت جایگزین وجود دارد.
• نهادهای مسؤول آرامش کودک در زمان‌هایی که لازم است کودک در جای دیگری غیر از خانه باشد، پذیرش می‌کنند.
• هدف از دخالت برای تضمین آسایش کودک، حفظ چیزی است که به نفع اوست.
• نفع کودک به این معناست که هر تصمیمی که گرفته می‌شود، باید در شرایط جاری به نفع کودک باشد.
• افراد مختلف می‌توانند نظرات مختلف داشته باشند. ایده‌های ما در مورد منافع کودک، در فرهنگ‌های مختلف به گونه‌های متفاوتی شکل می‌گیرند.
• تصمیمی که کارمندان اداره امور اجتماعی می‌گیرند، ممکن است چیزی نباشد که پدر و مادر کودک بخواهند اما کارمند امور اجتماعی بر مبنای قانون تصمیم می‌گیرد.
• فکر کودک نیز بسیار مهم است. اما گاهی ایده او و منافعش ممکن است متضاد باشند یا کودک تشخیص ندهد که چه چیزی به نفع اوست.
• بسیار مهم است که روابط کودکان با افراد خانواده و بستگان حفظ شود.
• مقام‌های مسؤول در زمان اقدام، بایستی مؤلفه‌های فرهنگی، دینی و زبانی کودک را در نظر بگیرند.
• قانون حفاظت از کودکان، تعیین می‌کند که چه مقام مسؤولی باید در مورد کودک تصمیم بگیرد. همچنین در قانون قید شده که می‌شود به تصمیم مسؤول امور اجتماعی اعتراض کرد.

اطلاعات بیشتر را در مورد زبان‌های مختلف، در این صفحه بخوانید:

www.Lastensuojeluinfo.fi

تمرین‌ها:

• به نظر شما مراقبت کافی از کودک چه معنایی دارد؟
• برای کودک شما در حال حاضر چه چیزی بسیار مهم است؟
• به نظر شما کودکان در چه زمان‌هایی نیاز به کمک دارند؟
• اگر شما دربارهٔ شرایط کودکتان نگرانی دارید، با چه کسی برای گفت‌وگو در این باره تماس می‌گیرید؟
• چگونه می‌توانید از آسایش کودکانی که در کمپ زندگی می‌کنند، اطمینان یابید؟

قلدری و خشونت میان کودکان

طبق آخرین مطالعات انجام‌شده، بین ۱۰ تا ۲۰ درصد از کودکان در شش سال اول مدرسه و بین ۵ تا ۱۰ درصد در کلاس‌های بالاتر با پدیده قلدری از سوی همشاگردی‌ها مواجه می‌شوند.

جلوگیری از قلدری و خشونت میان کودکان، یکی از وظایف مدارس و مهدکودک‌هاست.

تأکید شده است که از روش‌های پیشگیری این رفتار استفاده شود.

تعریف قلدری:

• زمانی که یک کودک به طور مستمر و عمدی مورد آزار و حس بد قرار می‌گیرد.
• قلدرها معمولاً علیه کسی قلدری می‌کنند که ضعیف‌تر است. مثلاً دانش‌آموز جدید ممکن است به آسانی مورد قلدری قرار بگیرد.
• تفاوت عقاید به منزله قلدری محسوب نمی‌شوند. این تفاوت‌ها گذرا هستند و معمولاً به کسی آسیب نمی‌زنند.

اگر کودکی در مدرسه یا مهدکودک مورد قلدری قرار گرفت، بزرگ‌ترها بایستی وارد میدان شوند.

اگر کودک شما مورد آزار و قلدری قرار گرفت و این موضوع را به شما گفت، باید آن‌را مستقیماً به معلم و مربیان مدرسه بگویید.

پرسنل مدرسه و مهدکودک مسؤلیت دارند که اتفاق را بررررسی کنند. آن‌ها با فرد قلدر صحبت می‌کنند و اگر لازم باشد، والدین او را می‌خواهند. آن‌ها همچنین مسؤولیت دارند که مورد را تا اطمینان از حل شدن کامل آن، دنبال کنند.

مدرسهٔ دوست‌داشتنی

مدرسهٔ دوست‌داشتنی (KIVA-Koulu) یک برنامه ملی است که هدف آن امن‌ و ایمن سازی تمامی مدارس برای کودکان است.

بسیاری از مدارس فنلاند از این برنامه پیروی می‌کنند که در دانشگاه تورکو طراحی شده و در کشورهای گوناگون به آن عمل می‌شود.

در برنامه Kiva-koulu گام‌های زیر برداشته می‌شوند:

• زمانی که والدین در مواردی چون قلدری با معلم تماس می‌گیرند، نخستین چیز برای بررسی این خواهد بود که ایا قلدری به طور مستمر اتفاق می‌افتد یا یک بار واقع شده است؟ آیا جدال است یا سؤتفاهم؟ و کدامیک باعث رفتار توهین‌آمیز شده است.
• تمامی مواردی که تحت عمل قلدرمآبانه دسته‌بندی شوند، به تمامی تیم آموزشی مدرسه گزارش می‌شوند. تیم آموزشی سعی می‌کند که آن را برطرف کند. آن‌ها با طرفین گفت‌وگو می‌کنند.
• تیم آموزشی ابتدا با فردی که مورد عمل قلدرمآبانه قرار گرفته، گفت‌وگو می‌کنند. پس از آن با سایر افرادی که در عمل قلدری دخیل بودند، صحبت می‌کنند.
• تمامی کودکان سپس در یک گروه به همراه یکدیگر جمع می‌شوند و با آن‌ها گفت‌وگو انجام می‌گیرد.
• پس از آن‌که توافق شد که کودکان باید چه رفتاری داشته باشند، برای آنان یک قرار ملاقات دیگر نیز تعیین می‌شود تا کادر آموزشی مسئله را پی‌گیری کنند و از حل‌شدن مشکل اطمینان یابند.
• با تمامی کودکان به طور جداگانه صحبت و پی‌گیری می‌شود تا اطمینان یابند که رفتار قلدرمآبانه متوقف شده است.
• هر کدام از والدین در جریان رویدادها قرار خواهند گرفت. اگر لازم باشد، والدین به مدرسه دعوت می‌شوند تا با آن‌ها گفت‌وگو شود. در واقع، این گفت‌وگوها میان بزرگسالان و کودکان در مدرسه صورت می‌گیرد.

اگر فرزندتان به شما گفت که در معرض رفتار قلدرمآبانه قرار گرفتته، مستقیماً با پرسنل کمپ و معلم فرزندتان تماس بگیرید. آن‌ها به کودک شما کمک خواهند کرد.